امروزه قسمتی از اوقات روزانه ما در پشت چراغ‌های راهنمایی می‌گذرد، از این رو بسیاری از افراد به دنبال بهبود این ابزار برای کاهش اثرات روانی و اجتماعی آن هستند. با ما همراه باشید تا با دو طرحی که در این حوزه بحث زیادی در مورد آن وجود دارد، آشنا شویم.

آیا استفاده از چراغ‌های راهنمایی که به صورت ساعت شنی طراحی شده‌اند بهتر است؟ این چراغ‌های راهنمایی توسط تانوا تیوا ونگ طراحی شده‌اند. در این طراحی برای اینکه متوجه شویم چه زمانی رنگ چراغ تغییر می کند، لامپ‌های LED مانند ذرات شن در یک ساعت شنی مجازی از بالا به پایین ریخته می‌شوند.

در این طراحی 3 ثانیه قبل از آن که ذرات شنی قرمز رنگ بطور کامل خالی شوند، رنگ چراغ به زرد تبدیل شده و شمارشگر معکوس 1،2،3 بکار می‌افتد و در نهایت ساعت شنی رنگ سبز به خود می‌گیرد و وسایل نقلیه اجازه دارند تا شن‌های سبز رنگ تمام می‌شوند به عبور از چراغ ادامه دهند.

طرح معروف دیگر مربوط به دامیان استانکوویچ از کشور صربستان است. ایده این چراغ راهنمایی به این صورت است که برای مثال دور چراغ قرمز تعدادی خانه روشن وجود دارد که بصورت معکوس خاموش می‌شوند و راننده با نگاه کردن به آنها می‌تواند تشخیص دهد که چه زمانی رنگ چراغ تغییر می‌کند.

آقای استانکوویچ معتقد است با توجه به اینکه در این طرح راننده زمان تقریبی سبز شدن چراغ را می‌داند، می‌تواند برای لحظاتی به صندلی خود تکیه داده و استراحت کند و این امر موجب کاهش استرس رانندگان می شود. البته طرح های دیگری نیز وجود دارند که اکثرا به حالت مفهومی بوده و در عمل مورد آزمایش قرار نگرفته اند.