حامیم: دخالت خود سرانه ی گوگل در یک پرونده ی کودک آزاری
جان هنری اسکیلرن ۴۱ ساله که به کارگری ساده در رستوران اشتغال داشت روز پنجشنه با اتهام در اختیار داشتن تصاویر کودک آزاری و همچنین اشاعه محتوای ویدئویی مرتبط بازداشت شد. وی قصد داشت تصاویر ناشایست از آزار و سو استفاده از کودکان را از طریق ایمیل برای یکی از دوستانش ارسال نماید و درست در زمانی که پلیس ایالت هیوستون آمریکا در تلاش برای کسب مجوز بازرسی کامپیوتر و تبلت وی بود گوگل وارد عمل شد و با افشا ساختن فعالیت های غیر قانونی وی امکان بازداشتش را فراهم آورد.
گوگل به صورت معمول همه ی تصاویری که از اشتراک های جیمیل عبور می کنند را بررسی و اسکن می نماید، تا بتواند تصاویر مرتبط به آزار جنسی کودکان و سو استفاده از آنها را کشف کرده و از رد و بدل شدنشان جلوگیری نماید. در حالت عادی و از نگاه عموم چنین عملی از جانب گوگل به نظر کاملاً مثبت و مفید می رسد، ولی جان هاوز که در زمینه ی سایبری مشاوره ارائه می نماید می گوید عده ای ممکن است دیدگاهی متفاوت داشته باشند و با تردید به فعالیت یاد شده بنگرند.
وی می افزاید با شنیدن این خبر برخی گوگل را یاور و همراه آژانس های امنیتی و دولتی تصور می نمایند، و به این باور می رسند که این کمپانی و سایر غول های تکنولوژی به چنین بهانه هایی خود را مجاز می دانند تا در حریم خصوصی افراد به سرکشی پرداخته و در مورد آنها به جمع آوری اطلاعات برای روز مبادا بپردازند.
در ادامه با ما همراه شوید تا اطلاعات بیشتری در مورد فعالیت های گوگل در زمینه ی بررسی اطلاعات ذخیره شده از کاربران بر روی سرویس هایش کسب نمایید.
اسکیلرن که قصد داشت تصاویر کودک آزاری را از طریق جیمیل ارسال کند، پیش از این نیز با اتهام هایی مشابه بازداشت و از وی انگشت نگاری یکتای دیجیتال به عمل آمده بود. وقتی تصاویر مورد بحث توسط وی از طریق سرویس ایمیل کمپانی گوگل ارسال شد، این تصاویر توسط یک سیستم خودکار بررسی و شناسایی شدند. گوگل پس از آن وارد عمل گردید و اطلاعات اشتراک اسکیلرن را به پلیس انتقال داد.
قوانین فدارال از فراهم آورندگان سرویس های ارتباط الکترونیکی مانند گوگل تقاضا دارند، که در صورت مطلع شدن از هر گونه فعالیت مشکوک در رابطه با کودک آزاری آن را در کمترین زمان ممکن گزارش نمایند، ولی اینکه این درخواست مجوز قانونی برای جستجوی فعالانه در اشتراک های کاربران محسوب می شود، سئوالی است که حالا بسیار جدی تر مطرح شده. اگر فرض را بر این بگذاریم که این قانون صراحتاً مجوزی برای بررسی فعالانه ی اشتراک کاربران محسوب نمی شده است، بازهم گوگل تصمیمش را بر این بنا گذارده که کلیه ی اشتراک های سرویس ایمیل خود را تحت نظر داشته باشد، تا بتواند به مبارزهبا فعالیت های مرتبط به کودک آزاری و سو استفاده ی جنسی بر روی این سرویس بپردازد.
یکی از سخنگویان کمپانی گوگل در همین رابطه و طی اظهار نظری می گوید: همه ی شرکت های بزرگ اینترنتی متاسفانه بالاخره با کاربرانی که در زمینه ی کودک آزاری فعالیت دارند سر و کار خواهند داشت. لذا گوگل ترجیح داده است با بررسی فعالانه ی کلیه ی اشتراک های موجود بر روی سرویس های خود به شناسایی و حذف تصاویر مرتبط به این مسئله بپردازد و مسلماً سرویس جیمیل نیز از این قاعده مستثنا محسوب نمی گردد.
گوگل حداقل در ظاهرا فقط ایمیل ها را برای توقف جرم کودک آزاری بررسی می نماید، و شما ممکن است ایمیل های مجرمانه ی دیگری را با سرویس های این کمپانی ارسال نمایید بدون اینکه گوگل به شما توجهی داشته باشد، و فعلا بعید به نظر می رسد روشی برای بررسی و کنترل سایر جرایمی که در حال صورت پذیرفتن از طریق ایمیل های رد و بدل شده در جیمیل هستند توسط این کمپانی پیاده سازی شده باشد. گوگل اشاره می کند مهم است سایرین بدانند ما از تکنولوژی بررسی ایمیل ها فقط برای شناسایی تصاویر کودک آزاری استفاده می کنیم و به غیر از تصاویر به سایر محتوای نامه های الکترونیکی توجهی نداریم.
البته یک نکته ی ظریف دیگر نیز وجود دارد آنهم اینکه بررسی محتوای نامه های الکترونیکی بخشی از ماهیت ذاتی سرویس ایمیل این کمپانی است، و به نظر هم نمی آید این ماهیت در آینده یی نزدیک دچار تغییر شود. جیمیل سرویسی رایگان است و ایمیل های رد و بدل شده در آن توسط روشی که گوگل مدعی است به هویت کاربران توجهی ندارد مورد بررسی قرار می گیرند تا به هر کاربر تبلیغاتی مرتبط به فعالیت هایش نمایش داده شود. به هر حال یک سرویس رایگان با عظمت جیمیل نیازمند تامین هزینه هایش بوده و این روشی است که گوگل برای حل مسئله ی هزینه ها انتخاب نموده.
نکته ی بعدی در اینجاست این شیوه ی بررسی ایمیل ها به منظور نمایش تبلیغات مرتبط، تقریباً از آغاز کار سرویس جیمیل وجود داشته است، و هر کاربری که در این سرویس اقدام به ایجاد اشتراک و عضویت می نماید دانسته یا ندانسته به موافقت با آن و پذیرفتنش اقدام کرده است.
وقتی شما در حین ثبت نام در سرویس جیمیل با این بند مرتبط به فعالیت های گوگل موافقیت می نمایید، باید توجه داشته باشید که گوگل می تواند پا را فراتر گذاشته و با قابلیت اسکن ایمیلهایش کارهای بسیاری بیشتری نیز انجام دهد. مگر اینکه خوش بین باشیم و خودمان را قانع کنیم گوگل از این امکانی که در اختیار دارد فقط برای موارد مثبت استفاده می کند.
با توجه به آنچه بیان شد حالا می توان بهتر درک کرد مدافعین حقوق حریم خصوصی چرا در مورد آنچه گوگل و سایر کمپانی های اینترنتی با اطلاعاتی که از ما در اختیار دارند می توانند انجام دهند ابراز نگرانی می کنند. حتی در موردی مثل اسکیلرن یک مجوز قانونی برای بررسی ابزارهای فیزیکی دیجیتال وی کفایت می کرده است، ولی گوگل با تکیه به درخواستی که قانون فدرال از این کمپانی دارد کل ارتباط را تحت بررسی قرار می دهد و با کشف نشانه هایی خاص در مورد یک اشتراک مداخله می نماید.
مدیر وکلای گوگل در این رابطه به دیلی تلگراف توضیح می دهد، گوگل از سال ۲۰۰۸ پایگاه داده ای را به وجود آورده و بر مبنای آن به بررسی تصاویر موجود بر روی سرویس هایش می پردازد، تا بتواند تصاویر موجود از کودک آزاری را در سرویس جستجویش و همینطور صندوق ایمیل ۴۰۰ میلیون کاربر سرویس جیمیل شناسایی و به مقابله با آنها بپردازد.
گوگل از تکنولوژی فوتو دی ان ای مایکروسافت برای بررسی تصاویر به صورت خودکار و تمیز دادنشان از تصاویر کودک آزاری استفاده می نماید، و البته این تکنولوژی در حال حاضر مورد استفاده ی فیس بوک و توییتر نیز قرار گرفته است. ویدئو ها نیز یکی دیگر از موارد مورد بحث هستند، و گوگل نرم افزار تشخیصی خودش را برای بررسی ویدئوها مورد استفاده قرار می دهد تا از انتشار ویدئوهای مرتبط به کودک آزاری جلوگیری نماید.
در حالی که تکنولوژی هایی مانند فوتو دی ان ی (PhotoDNA) نیز بدون نقص نیستند و ممکن است به دلیل عدم وجود اطلاعات کافی در پایگاه داده ی مورد استفاده ی خود نتوانند برخی از تصاویر کودک آزاری را تشخیص دهند، اقدام فعالانه ی گوگل در بررسی محتوای تصویری ایمیل ها، و دخالت خودسرش در پرونده ی اسکیلرن یک سئوال را بیش از پیش قوت می بخشد. اینکه گوگل با در اختیار داشتن اطلاعاتی که مرتبط به حریم خصوصی کاربران و ارتباطات آنها با سایرین می شود چه کارهای دیگری را ممکن است انجام دهد؟ گوگل اصرار بر این دارد که این سیستم بررسی خودکار فقط به مسئله ی کودک آزاری حساس است، ولی اگر روزی این کمپانی اقدام به بررسی اطلاعات ما به شیوه یی دیگر و بهره برداری از آنها در راستای اهدافی غیر متعارف نماید چه باید کرد؟ و آیا در آن زمان با توجه به رشد گوگل در انواع زمینه ها از جستجو گرفته تا هوش مصنوعی و رباتیک، قادر خواهیم بود از خودمان و حریم خصوصیمان دفاع نماییم؟
اینها مسائلی هستند که بعد از مطرح شدن دخالت خودسرانه ی گوگل در یک پرونده ی کودک آزاری، به شکل جدی برای برخی از افراد بدل به پرسش شده اند و البته فعلاً پاسخ مشخصی در موردشان وجود ندارد. نظر شما در این رابطه چیست؟ آیا اقدام گوگل را مثبت عرض یابی می کنید یا آن را تهدیدی برای آینده ی دنیای سایبری و حریم خصوصی افراد آنلاین می دانید؟
«حامیم ارتباط، مجری تخصصی پیاده سازی پسیو شبکه های کامپیوتری، برق اضطرا، دوربین مداربسته و چاه ارت»